یادگیری و آموزش از راه دور طی سالهای اخیر رشد چشمگیری را تجربه کرده است و با حضور پررنگ انواع فنآوری ارتباطی، اهمیت آن بیش از پیش ملموستر شده است. این دگرگونی مثبت و سازنده و نیز سهولت در امر یادگیری که از محل کار یا خانه صورت میگیرد، بیش از هر چیز به لطف پیشرفتهای بنیادین و غیرقابلتصور فنآوری و دنیای مجازی است.
پیشفرض ذهنی بسیاری از افرادی که تاکنون آموزش و یادگیری در دنیای مجازی را تجربه نکردهاند، معمولا خیلی مثبت نیست و آن را هرگز قابلمقایسه با فضای کلاس واقعی نمیدانند؛ وجود چنین دیدگاهی که البته منطقی بهنظر میرسد، ریشه در واکنشهای طبیعی انسانها نسبت به پدیدههای نو پیرامونشان دارد. درواقع پیش از آنکه شخصاً آن را تجربه کنند، صرفا بر اساس تصورات و معیارهای ذهنی پیشین خود و یا تجربیات غیرمستقیمی که از دیگران به آنها منتقل شده است ممکن است در مورد آن موضوع سوگیری ذهنی کنند.